Birmingham Triennial Musical Festival, w Birmingham w Anglii, założony w 1784 roku, był najdłużej działającym festiwalem muzyki klasycznej tego typu. Po raz ostatni odbył się w 1912 roku.
Historia
Pierwszy festiwal muzyczny, trwający trzy dni we wrześniu 1768 roku, miał pomóc w zebraniu funduszy na ukończenie nowego General Hospital na Summer Lane. Okazał się on bardzo popularny i udany, ale dopiero następne wydarzenia w 1778 roku, pozwoliło uzyskać wymagane fundusze. Szpital został otwarty we wrześniu 1779 roku.
Od września 1784 roku występy stały się stałym elementem i odbywały się co trzy lata, ostatecznie stając się Birmingham Triennial Musical Festival, w dalszym ciągu w celu zbierania funduszy dla szpitala.
Występy pierwotnie odbywały się w kościele St Philip’s lub w Theatre Royal na New Street, ale dostępne miejsca stały się zbyt małe na dalszą organizację festiwalu. W rezultacie zbudowano i otwarto w 1834 roku Birmingham Town Hall, aby tam przenieść festiwal. Z powodu budowy, festiwal na rok 1832 został opóźniony o dwa lata.
Utwory wokalne śpiewane były na ogół w języku angielskim. W roku 1885, Hans Richter został mianowany głównym dyrygentem.
W 1837 roku Felix Mendelssohn dyrygował wykonaniem swojego oratorium o św. Pawle, grał na organach oraz wykonywał partię fortepianu podczas premiery swojego drugiego koncertu fortepianowego, specjalnie utworzonego na Festiwal. Na kolejnym festiwalu wystąpił, grając swój pierwszy koncert fortepianowy.
Na festiwal w 1846 roku, Mandelssohn skomponował i poprowadził premierę swojego oratorium Eliasz, kolejnego nowego dzieła zamówionego przez festiwal. Zapłacono mu 200 gwinei. Eliasz był grany na każdym kolejnym festiwalu. Mendelssohn zmarł rok później.
Birmingham Festival Choral Society (wciąż istniejące, w 2021 roku) zostało założone w 1845 roku, w celu zapewnienia chóru na festiwale, i śpiewało na premierze Eliasza.
W 1900 roku zamówiono Sen Geroncjusza u Edwarda Elgara. Chórmistrz, Charles Swinnerton Heap zmarł nagle cztery miesiące przed planowanym koncertem, mając d tylko jeden egzemplarz partytury. Próby rozpoczęły się zaledwie kilka dni przed datą występu, więc utwór nie był dobrze zaśpiewany, ale został przyjęty z aplauzem i otrzymał dobre recenzje jako kompozycja. Edward Elgar powracał jeszcze ze swoimi kompozycjami w 1903, 1906 i 1912 roku.
Koniec festiwalu
Festiwale w 1909 i 1912 roku przyniosły straty, nie dając żadnych dotacji dla Szpitala Generalnego. I wojna światowa oznaczała koniec Birmingham Triennial Musical Festival.
Dodaj komentarz